Na een vrij korte rit arriveerden we eind van de ochtend in Cody. We hadden daar 2 cabins gereserveerd. Bij aankomst bleek dat er iemand ziek was geworden, langer moest blijven en dat we daardoor niet in onze cabins konden. Ze hadden nog wel een muffe zolderkamer, maar daar hadden we niet veel zin in. Rondrijden en op zoek naar iets nieuws dus. Diverse hotels bekeken (allemaal te duur) en toen kwamen we bij een Bed en Breakfast aan. Die zaten vol, maar wilden wel de collega B&B's bellen. Na 10 minuten kwam er een echte cowboy aangereden (Jerry, 76 jaar oud, met pick-up, hoed en boots) die nog wel wat had. We moesten maar even achter hem aanrijden. Nou, dat heb ik geweten, 5 mile door niemandsland en toen kwamen we aan bij een ranch. Jerry had een Sheepherdwagon (zie foto's) en een tenthouse beschikbaar. Vrij prijzig, maar wel een unieke ervaring, dus toch maar gebleven. 's Avonds zijn we naar een all you can eat buffet gegaan, met country music en naar de rodeo. Zo'n rodeo is echt een belevenis. Allemaal stoere mannen die proberen zo lang mogelijk op een bokkend paard of dwarse stier te blijven zitten. Van de puntentelling begrepen we helemaal niets, maar we hebben flink geapplaudisseerd.
Na afloop hadden we nog een extraatje: in de smalle doorgang waar iedereen uit moest verschenen opeens een paar stieren. Merle en GJ klommen snel een hek op, maar ja, mijn armspieren zijn iets minder ontwikkeld dus dat lukte niet zo snel. Gelukkig waren de stieren zelf ook nogal verdwaasd, anders had ik met mijn fotocamera van me af moeten meppen. Toen de echte cowboys verschenen, verdwenen de stieren en dat was maar goed ook want voor stierentemmer heb ik geen talent.
's Avonds heerlijk geslapen in de Sheepherdwagon, onder een sterrenhemel.