on-the-road3.reismee.nl

Las Vegas

's Ochtends waren we al om 7 uur op omdat we nog een uur tijdsverschil gewend waren. Ontbeten en hup de auto weer in. Toeristische route gereden en onderweg gestopt bij Williams. Een leuk plaatsje. Bij een Traderspost vonden we erg mooie sieraden. Een armband, moneyclip en ringen gekocht en toen weer door. Net op de snelweg hoorden we een enorme knal. Auto aan de kant gezet: klapband. Hartstikke heet natuurlijk en alle koffers lagen bovenop het reservewiel. Allemaal geen bereik met de telefoon dus daar sta je dan. Gelukkig heb ik een handige man, dus die had het wiel vrij snel verwisseld. Er zat alleen geen echte band bij de auto maar zo'n noodwiel. Rustig gereden naar de volgende afslag, 11 mile verderop en daar geinformeerd of ze een andere band hadden. Nee, dat merk hadden ze niet in voorraad, 100 mile verderop waarschijnlijk wel. Dat leek ons nog wel een eind om met zo'n noodband te rijden. Goed, de man bekeek onze band en hij kon hem wel repareren. Dat leek ons dan een fantastische optie. Het was echt zo'n type die je in de films ziet, pruimtabak, hoop gemompel en verder weinig zeggen. Wij vreesden al voor de kosten, maar dat bleek een enorme meevaller: 10 dollar en we konden weer on-the-road. In het begin nog wat huiverig, maar dat bleek niet nodig want de reis ging verder voorspoedig. We reden een stuk van de bekende route 66 en dat was leuk want we kwamen allemaal van die jaren 50 dorpjes tegen.
Nog even naar de Hooverdam gekeken en wat uitzichtspunten en toen kwamen we aan in Las Vegas. Bij een van die uitzichtspunten kwamen we nog een piraat met papegaai tegen die graag met ons op de foto wilde (uiteraard wilde hij daar wel een dollar voor). Grappig. Hotel zag er goed uit en 's avonds op naar de Strip. Eerst naar het Luxor (een piramide) en Mandelay bay (extreem duur en luxe). Daarna afgepeigerd het bed in.

Zaterdag
Hele dag Las Vegas. Het is hier zo warm (ruim 40 graden, voor jullie onbegrijpelijk denk ik) dat we niets anders hebben gedaan dan puffend naast het zwembad in de schaduw zitten. Merle wilde graag zonnen, heeft nog niet eens een uur in de zon gelegen, goed ingesmeerd, maar is toch verbrand. 's Avonds weer naar de Strip, meer hotels bekeken en luxe met een taxi terug want mijn voeten konden echt niet meer verder. De afstanden hier zijn enorm!

Zondag
Nog steeds heel erg heet hier. We hebben er al lichtelijk spijt van dat we 4 nachten hier zijn. Het is gewoon veel te heet om ook maar iets te doen. Op naar de Outlet dus maar (airco!!) en toch nog weer wat dingetjes ingeslagen. Quinten kwam vanochtend nog met een wensenlijstje op de proppen, dus we konden weer opnieuw uitkijken naar kleren. 's Avonds in een Steakhouse gegeten en ook nu is het nog warm (23.00 uur 's avonds). Morgen proberen we alles in de koffers te proppen en gaan nog even naar de Strip. Merle wil nog in de achtbaan van New York, New York, die slingert buitenom het hotel heen. We willen ook nog wat shows van de hotels zien. En dan zit het er alweer op...................

Grand Canyon

's Ochtends op naar de First Mesa waar een oud dorpje, Walpi, ligt. Het dorpje ligt bovenop een tafelberg dus het ging vrij steil omhoog. Onder leiding van een gids een rondwandeling gemaakt door het oude gedeelte en de nodige kennis opgedaan van de historie. Dat was erg interessant. Het was ook hier, weer erg warm. Daarna wat Arts en Crafts in het dorpje bekeken. Verbazingwekkend dat je in een gammel hutje, aardewerk van 8.500 dollar ziet staan. Je vraagt je toch af of je dan niet lichtelijk in de maling wordt genomen met het primitieve idee. Teruggereden naar de reguliere wegen en toen op naar de Grand Canyon. Dat was niet zo ver rijden. De Grand Canyon was echt indrukwekkend. We hadden een hotel dat vlak bij de rand stond, dus een prachtig uitzicht en 's avonds een mooie zonsondergang. 's Middags een enkele bui, maar dat was een welkome afwisseling. 's Avonds zagen we nog een enorm hert voor het hotel staan grazen, weer heel bijzonder.

Second Mesa - Hopi land

Na het uitrusten in Bluff, op naar indianenland, of native Americans zoals ze hier worden genoemd. Een mooie route langs Monument Valley, met diverse sieradenkraampjes. Een kralenketting gekocht en een paar oorbellen voor Merle. Gestopt in Tuba City om wat te drinken en een beetje rond te kijken. Toen op naar Hopiland, zo'n 60 mijl van de rest van de wereld. Het zag er nogal krotterig uit met veel rommel rond de huisjes. Het hotel was echter niet onaardig. Eerst maar eens rondgekeken bij de plaatselijke zilversmid. De zilverprijs is ook hier erg hoog, dus de prijzen waren een stuk hoger dan 2 jaar geleden. Niets gekocht, maar wel leuke Hopi's ontmoet. Helaas werd ik nogal gammel van de hitte en de hoogte. Gegeten in het hotel, waar ik me waagde aan een traditionele schotel. Niet zo heel verstandig: droog lamsvlees en maiskorrels die 2 dagen hadden geweekt. Daarna het bed in want er was niet zo veel te doen.

Moab en Bluff

Na een uitgebreid ontbijt, opgelucht vertrokken vanuit Denver. Werkelijk zoveel zwervers en psychoten bij elkaar is niet leuk meer. Helaas werd GJ vrij snel ziek. Overgeven, diarree en koorts. Toch moesten we een flink eind rijden, met natuurlijk de nodige bergroutes. Niet zo prettig als je zo misselijk bent. Maar goed, flink veel gestopt en uiteindelijk aan het eind van de middag aangekomen in Moab. We hadden een prachtige cabin, alleen was het wel erg warm in Moab. Daar had GJ geen last van, die lag te rillen onder de deken en het sprei. 's Avonds toch nog maar even het stadje in, vooral veel souvenirshops met de gebruikelijke rommel.

De volgende dag op tijd uit de veren, ontbijt gehaald in de supermarkt en op naar het park Arches. Dat was echt fantastisch. GJ was een beetje opgeknapt dus hij kreeg er ook nog iets van mee. Arches is een en al natuurpracht. Rode rotsen, natuurlijke bogen en pilaren. Je weet niet waar je kijken moet, het een is nog mooier dan het ander. Aan het begin van de middag hadden we het meeste gezien en zijn we vertrokken naar Bluff. Een mooie route door rode heuvels. Aan het einde van de middag kwamen we in Bluff, een gehucht waar we 2 jaar geleden ook zijn geweest. Heerlijk in het zwembad rondgedobberd en genoten in de hottub, met een kolibrie kastje naast ons. Echt vakantie! Als afsluiter een heerlijk diner in een restaurantje met biologisch voedsel (en dat is bijzonder in de USA) en nu zitten we op de veranda en lezen een boek.

Denver

's Ochtends na het hot breakfast eerst op pad naar..................... de bouwmarkt!!!!! We hebben gave sloten gekocht voor het huis. We krijgen nu ernstige twijfels over de zwaarte van onze koffers. Daarna op naar Denver, een uurtje rijden. Onderweg een tussenstop bij een Mall omdat daar de speciale schoenen voor Merle te krijgen zouden zijn. Helaas niet in haar maat. Gelukkig vond GJ perfect passende jeans, dus de tocht was niet voor niets. Daarna op naar het centrum van Denver. We zitten in een prachtig hotel, middenin het centrum. Helaas is dat centrum niet veel soeps. Veel, heel veel Mexicanen en Zuid-Amerikanen hier en ook heel erg veel zwervers en ander gespuis. Niet zo prettig om hier rond te lopen want je struikelt over de leipo's. Het is hier ook erg heet. We zijn dus maar naar een Outlet gegaan en met de tong op de schoenen en tassen vol weer terug. Gegeten bij Denny's en dat was prima.

De tweede dag hebben we flink uitgeslapen, ontbijtje en toen maar op naar een andere outlet. Die prijzen blijven verbazingwekkend hier, dus nog meer ingeslagen. Dit was wel een mooie outlet en gelukkig ook ander publiek. Toch blijft het smoorheet hier en we zitten ook op een behoorlijke hoogte (mile high city). 's Avonds een poging gedaan om het centrum te bekijken maar het voelde niet veilig, dus gegeten en snel weer terug naar het hotel. Morgen vertrekken we hier gelukkig. Geen aanrader, Denver!

Cheyenne

Na het afscheid van Anne op naar Cheyenne. Een minder lange rit dit keer (5 uurtjes). Ook weer niet via de highway maar binnendoor. We kwamen door van die slaperige dorpjes met 500 inwoners dus dat was best leuk. Onderweg de eerste rockshop bezocht en wat stenen ingeslagen voor de fan in Dieren. We vrezen wel dat onze koffer nu de limiet heeft bereikt dus misschien moeten we een extra koffer mee terugnemen.
In Cheyenne waren de Frontier Days. Helaas was de rodeo aan het eind van de ochtend, dus die hadden we gemist. Maar goed, we hadden in Cody al wel genoeg spannends beleefd met de rodeo dus heel erg was het niet.
Met een shuttlebusje zijn we naar het Frontier terrein gegaan en daar zag je echt veel cowboys en cowgirls. Allerlei standjes en een kermis. Ik heb een paar cowboyboots gekocht bij een hele aardige mevrouw. Merle had direct contact met haar stiefdochter die van de ene verbazing in de andere rolde over ons land. Echt? Gaan jullie op de fiets naar school? Niet met de auto? Mag je drinken als je 16 bent? Verkopen ze weed? De dames hebben adressen uitgewisseld en dachten al over een exchange programme. Ook hier is iedereen ontzettend vriendelijk en er hangt een echt Western sfeertje. Heel bijzonder. 's Avonds wat foto's op de site gezet (eindelijk internet) en toen ronken maar weer.

Custer

Vandaag weer een stevige rit en dit keer niet via de snelweg. Een mooie route, maar wel veel heuvels en bochten. Goed om wakker te blijven want de wegen zijn behoorlijk leeg en het zijn lange afstanden. Aan het begin van de avond kwamen we in Custer aan, waar we werden verwelkomd door Anne. We hadden een leuke cabin, met extra slaapkamer en na de koffers gedumpt te hebben, gingen we op naar de pizzeria. Heerlijk pizza op (enorme porties natuurlijk) en toen een beetje rondgesjouwd in het dorp. We hadden na de lange rit geen puf meer om naar Mount Rushmore te gaan. Merle in de hottub en wij op de veranda.

De volgende dag op tijd op, ontbeten en op naar Custer State Park, bekend om de haarspeldbochten en de bizons. De bochten hebben we gezien (poeh!) , maar van de bizons was geen spoor te bekennen. Gelukkig hadden we die in Yellowstone wel gezien, anders was het wel een teleurstelling geweest. We hebben gewandeld bij Sylvan Lake, echt een mooi plekje en op diverse punten het uitzicht bewonderd. De nauwe tunnels waren erg grappig om te rijden en ook de pigtailbridge was de moeite waard. Na Custer State Park op naar Mount Rushmore. We kwamen in stralende zon aan, maar dat sloeg al vlot om in een enorme hagelbui. Binnen in de giftshop geschuild en toen het zonnetje weer verscheen, gelijk weer naar buiten. Nog rondgewandeld in Hill City en Keystone en toen aan het diner. Dat was in een prachtige zaal, echt oude WildWest glorie met serveersters in corsetjes en prachtige prenten aan de muur. Genoten van een steak en biefstuk van de haas en toen op naar de cabin. Nog lekker buiten gelezen, want ook 's avonds is het warm en toen maar weer richting dromenland.

Cody

Na een vrij korte rit arriveerden we eind van de ochtend in Cody. We hadden daar 2 cabins gereserveerd. Bij aankomst bleek dat er iemand ziek was geworden, langer moest blijven en dat we daardoor niet in onze cabins konden. Ze hadden nog wel een muffe zolderkamer, maar daar hadden we niet veel zin in. Rondrijden en op zoek naar iets nieuws dus. Diverse hotels bekeken (allemaal te duur) en toen kwamen we bij een Bed en Breakfast aan. Die zaten vol, maar wilden wel de collega B&B's bellen. Na 10 minuten kwam er een echte cowboy aangereden (Jerry, 76 jaar oud, met pick-up, hoed en boots) die nog wel wat had. We moesten maar even achter hem aanrijden. Nou, dat heb ik geweten, 5 mile door niemandsland en toen kwamen we aan bij een ranch. Jerry had een Sheepherdwagon (zie foto's) en een tenthouse beschikbaar. Vrij prijzig, maar wel een unieke ervaring, dus toch maar gebleven. 's Avonds zijn we naar een all you can eat buffet gegaan, met country music en naar de rodeo. Zo'n rodeo is echt een belevenis. Allemaal stoere mannen die proberen zo lang mogelijk op een bokkend paard of dwarse stier te blijven zitten. Van de puntentelling begrepen we helemaal niets, maar we hebben flink geapplaudisseerd.
Na afloop hadden we nog een extraatje: in de smalle doorgang waar iedereen uit moest verschenen opeens een paar stieren. Merle en GJ klommen snel een hek op, maar ja, mijn armspieren zijn iets minder ontwikkeld dus dat lukte niet zo snel. Gelukkig waren de stieren zelf ook nogal verdwaasd, anders had ik met mijn fotocamera van me af moeten meppen. Toen de echte cowboys verschenen, verdwenen de stieren en dat was maar goed ook want voor stierentemmer heb ik geen talent.
's Avonds heerlijk geslapen in de Sheepherdwagon, onder een sterrenhemel.